کومه ټولنه کې چې ارزښتونه د فکرې تضادونو او وارد شوو متخاصم نظریاتو ټولګه وي د هغه ټولنی وګړي سمه لاره نشي موندلي، له فکري تضادونو ډکه ټولنه کي به تل کشمکشونه روان وي، سیاست وال او ټولنپوهان به يي په ظاهر يو څه وايي مګر په باطن کې به بل څه کوي. له دغه مزمن حالت څخه د وتلو یواځیني لاره په یو داسي علمي او عملي منشور راټولیدل دی چې د افغان انسان د اوسنیو اړتیاو په پام کي نیولو سره چې وکولاي شي د نړي د نورو ملتونو سره په څنګ کي د یو سیال ملت په توګه سولیز ژوند وکړي.
الله جل جلاله قادر مطلق او قایم بالذات دی، اسلام د ځمکي په سر وروستی نازل شوی الهي دین دی چې په حضرت محمد ص نازل شوی، په مومن به ایمان، د اسلام په پنځه بناو عمل کول او د نهو کبیره ګناهونو څخه ځان ساتل د واقعي مسلمان بودن شرطونه دی.
په اسلام کي په مومن به (ایمان) دوه مهمي برخي لري یوه برخه ایمان لرل په ښکاره څیزونو یا په هغه څه چي انسان ته مرئی (قابل د دید دی) لکه کتاب الله او انبیا علیه السلام او د ایمان بله برخه په غیبو ایمان دی لکه د الله تعالی ذات، ملایکي، بعد له مرګه ژوند، خیر او شر، د قیامت د قیام (محشر) ورځ، د جنت او دوزخ شتون او موجودیت.
د ایمان هغه برخه چي ښکاره او مرئی دی، د اسلام ارکان، قراني اصول او احکام ټول د بحث وړ ځکه دی چي قرآن کریم د موضوعاتو کٌلي تیوري وړاندي کوي او د جزیاتو د تشریح په رابطه په انساني تفکر او تعقل یا مباحثه هیڅ نوع محدودید هم نه دی وضع شوی، د ایمان او اسلام په دي برخه کي د فلسفي علومو په اساس استدلال کول هم نشي نفي کیدلی، بلکه د قرآن صریح آیاتونه هم انسان ته د تعقل او تفکر امر کوي خو د ایمان غیبي برخه بیا د بحث وړ ځکه نه دی چې اوسنی انسان لا د شعوري تکامل اعظمی مرحلي ته نه دی رسیدلی، دې برخه کي بیا به مسلمان هر هغه څه مني چې پیامبر ع ته وحي وي او په قرآن کریم کې يي ذکر راغلی وي.
په نني عصر کې چې د صنعت، تکنالوژۍ، روباټ جوړوني او اتومي انرژی د تولید عصر دی د خداي د ذکر بهترین روش دا دی چې انسان د خداي په خلقت کې څیړنه وکړي معلومه خبره ده چې د څیړني نتیجه کشفیات او اختراعات دي، د الله تعالی د خلقت ډېره برخه په اسبابو دی د لمر شعاع د هلیم ګاز لري، د ځمکې په سر اوبه د دوه مالیکوله هایدروجن او یو مالیکول اکسیجن د تعامل څخه جوړ شوی، اوبه حیاتي ماده ده د اوبو او خاوري تعامل د خوځنده یا حیه موجوداتو د پیداښت سبب ګرځي. د ځمکي په سر اوبه سایکل یا دوران لري چي دغه دوران د اقلیم په بدلیدو سره د بخار، باران، واوری او ږلي په شکل ترسره کېږي، د خلقت په دي راز پوهیدل هم علم دی هم د خداي ذکر او هم د الله ج د ستروالي په پوهیدو یوه منطقی لاره، د اطاق او جومات په کنج کي ناسته او یو څو تکراري الفاظو ویل هغه هم په داسي وخت کې چې د الفاظو په سمه او صحیح معنا هم پوه نشو د ډېر ثواب یا ګټي کار نه دی او نه د انسان سره مرسته کوي چې د خداي د خلقت په راز پوه شي. دا کلیشه چي وايي، دنیا په احمقانو ده ودانه، ناسمه ده، د ننی نړی د سیاسي، اقتصادي او اتومي پرمختګ راز د پوهو او عالم شخصتیونو د کار، زیار او څیړنو نتیجه ده.
انسان د عبادت لپاره پیدا شوی، کله چي انسان مړ شي عمل يي قطع یا پري کیږي د دې معنا داده چې ژوندی انسان د خپل خالق عبادت کولی شي، نه مړ انسان، د عبادت انجام لپاره انسان وسایل، ابزار او تر ټولو مهم رواني او فزیکي امنیت ته اړتیا لري.
د حیات یا ژوند د دوام لپاره صحي او مکلفه غذا، د اوداسه او غسل لپاره ګرمي اوبه، مناسب تشناب، پاکي جامي، سفر او حج د تګ لپاره وسایطو (کښتۍ، موتر، الوتکه) ته ضروروت ده دا ټول انساني اړتیاوي دي چې باید پوره شي، دغه اړتیاوي د مروجه علوم او فنون په زده کړه، کار او زیار پوره کېږي.
د معلوماتي تکنالوجۍ په مټ نړی د یو کلي حیثیت غوره کړی په دي کلي کي اوسیدل او انساني ژوند اختیارول د کلیوالو سره د نیکو انساني اړیکو څخه پرته امکان نلري، د قرآن د صریحو او واضحو آیاتونو د حکم په اساس د مسلمان نارینه نکاح د اهل کتاب (یهودي او مسیحی) پاک لمن ښځي سره شرعي جواز لري، د نکاح اړیکه د خپلوۍ اړیکه ده او د دوستی تر اړیکي څو ځلي نږدي او خوږه رابطه ده، د نکاح څخه وروسته کورنۍ نظام تشکیلیږي او ورپسي ټولنه رامنځته کیږي د دې معنا داده چې په ټولنیز نظام کي ګډ ژوند کولو فرهنګ باید زده کړو، د اړیکو پریکول نه یواځي د غیر مسلمان محارب بلکه د مسلمان محارب چې متجاوز وي او په یو ناتوان مسلمان قوم برید وکړي ورسره کلتوري، اقتصادي او سیاسي اړیکي شلول مصلحت دی او شرعاٌ جواز لري.
دا که د دیني ( اسلامي) احکامو له زاويي، یا د ټولنپوهني د علم په رویت یا د ساینسي علومو په اساس انسان تعریف شي ښځه انسان ده، ښځه د خپل نفس مطلقه مالکه ده مګر دا چې عاقله او بالغه ښځه به تمام هوش او حواس خپل د نفس موقت یا دایمي وکالت په رسمي ډول د قاضي په مخکي بل کس ته ورکړي دا مسله نه یواځي په ښځینه وو کي بلکه که کوم نارینه هم د خپل نفس وکالت بل کس ته ورکړي جواز لري او ممانعت نشته، دا خبره ناسمه ده چې نارینه د ښځی ( مور، خور، لور، میرمن ) د اجازي او رضایت څخه پرته ځان د هغي د نفس او وجود مالک وګڼي او ښځه د ځان مال او متاع، په اسلام کي د ښځينه و حقونه په عدالت ولاړ دی، ښځه د زده کړي، روغتیايی خدمتونو ته لاسرسی په ټولنیز، اقتصادي او سیاسي مسایلو کي د فعال ګډون حق لري او دا حق ورته د کایناتو مالک ورکړی دی.
د بي بي خدیجې ګډون او فعالیت په اقتصادي برخه کې او د بي بي عائشې علمي اثرات او روایتونه همدا ډول په غزواتو کي د نورو سلګونو مسلمانو میرمنو ګډون د دې خبري ثبوت دی چې د اسلام پیامبر(ص) په نظامی، سیاسي، اقتصادي، علمي او ټولنیزو مسایلو کي د ښځو د اشتراک مخالفت نه دی کړی.
د یوویشتمي پیړي پرمختللي معلوماتي تکنالوژی په دې عصر کې اعلی کلمة الله یا بشر ته د الله د دین رسول په جبر، زور او د ټوپک په استعمال امکان نلري بلکه د خداي د دین رسول او حاکمیت په ښو اخلاقو او انسانانو ته د عامه خدماتو په ارایه کولو او د خلق الله خدمت کې ممکن کیږي، هغه کسان یا ډلي چي خپله په صنعت او تولید کي مستقیمه برخه نه اخلي، د خلق الله په خدمت باور نلري، عام مسلمانان د دنیا ترک ته دعوتوي، دین په نورو د تسلط او حاکمیت وسیله ګرځوي او هر وخت چې اړتیايي شي دین په خپله ګټه تعیبر او تحریفوي، ځان ورته د ځمکي په سر د خداي رسمي نماینده ښکاري دا ډول ډلي او فرقي افراطیان (اکستریمیستان) دي چې فعالیتونه يي عامه نظم مختل کوي او افغاني ټولنه په دوامداره توګه بي ثباته او افغان انسان محتاجه ساتي.
په نړي کي د انسانانو نفوس شاوخوا اته میلیارده ته رسیدلی چي ۲۴۹ بیلا بیلو خپلواکو دولتونو کي ژوند کوي خو انساني ټولنه کې د ګوتو په شمار دینونه رایج دي، لکه څنګه چي د نورو دینونو لکه مسیحیت، یهودیت، هندومت، بودایزم او نوروو ادیانو ټول پیروان په یو هېواد کي چي واحد دولت ولري نه اوسیږي همدا ډول دا هم امکان نلري چي د اسلام د دین ټول پیروان (مسلمانان) دې په یوه واحد دولت کي سره ژوند وکړي د ټولنپوهني د علم له مخي د مشترک ملت بودن لپاره ډېر معیارونه او ټولنیز عناصر شتون لري، دغه برخه کي ګډ دین یواځي یو معیار دی، د نورو معیارونو په نشتون کي د یو معیار شتون واحد دولت او مشترک ملت نشي رامنځته کولی.
افغان ځکه یو مشترک ملت دی چي د ټولنپوهني د علم له رویه د ملت بودن نږدي ټول لکه مشترک تاریخ، کلتور، ژبه، ګډ دین، د تولید او اقتصاد ګډي منابعي معیارونه پوره کوي.
هغوي چي په هر قوم او دین پوري اړه ولري او په هر نوم لکه دین، نړیوالتوب، د زیار ایستونکو د حقونو، تجارت او سوداګري یا بل شعار لاندي د افغان په خاوره یرغل کوي متجاوز او استعمارګر دی د هر بهرنی یرغل ګر په وړاندي مبارزه د افغان انسان دیني (اسلامي) او مدني حق دی، خو دغه مبارزه باید په یو علمي او عملي چوکات کي وي د مقدس جنګ (جهاد) د اعلان حق د وخت حاکم (رئیس جمهور، سلطان ، شاه، خلیفه ) لري، کوچني متلاشي او بي اتفاقه ډلي او فرقي چي اکثره وخت د خپل فعالیت په جریان کي استعمار د لاس آله ګرځي حق نلري چي د یرغلګر په وړاندي جنګ پیل کړي ځکه دا په حقیقت کي ټولنه کي د داخلي نفاق سبب ګرځي او د بهرنی استعمار په وړاندي د واحدي مبارزي انګیزه له منځه وړي، که د وخت حاکم د یرغلګرو د خوا ووژل شي یا د اکثریت ولس د رايي خلاف د یرغلګرو ملګری شي بیا نو یوه مشروع، رسمي او باصلاحیته ملي مرجع حق لري چي حاکم عزل او نوی رسمي حاکم اعلان کړي، د نوی حاکم د مشروعیت او رسمیت لپاره باید ټول منل شوي ملی عرف دیني واضح اصول او احکام او بین المللی نافذ قوانین په پام کي ونیول شي، دغه برخه کې د ملګرو ملتونو منشور او نړېوال میثافونه وجود لري چې شاوخوا تر ۲۰۰ هېوادونو پوري، دغه منشور منلی دی.
Views: 21
