صدای امریکا و بعد از آن رادیو آزادی حدود چهارونیم دهه برای افغانها برنامهها و تحلیلها را ارایه کردند، اما در حالی که در حال حاضر دسترسی به اطلاعات بیطرفانه و ازاد در افغانستان محدود گردیده، ادارۀ ترمپ بودجۀ این دستگاههای نشراتی را لغو کرد که با آن رادیو دیوه و مشال نیز مسدود شد.
پشتونهای «لر و بر» و یا اگر بگوییم تمام افغانها از ۴۵ سال به اینسو با نام، فریکونسی و چهرههای ژورنالیستیکی این رسانهها آشنا بودند؛ از جملۀ این چهرههای مشهور یکی آنان رحمان بونیری است که افغانها یا پشتونهای هر دو طرف خط فرضی دیورند با نام، صدا، چهره و ژورنالیزم وی در رادیوی «دیوه» و سکرین تلویزیون آشنا، آشنایی دارند.
اینکه رسانههای مذکور چه، چگونه و چه میزان خدمات را در بخشهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی ارایه کردهاند، کارمندان آن با چه تهدیداتی مواجه شدهاند و همچنان مسدود شدن آن چه تاثیری بر زندهگی افغانهای هر دو طرف خط فرضی دیورند خواهد داشت، در مورد این همه با بونیری صحبت کردهایم که توجۀ شما را به آن جلب میکنیم.
Views: 2
