در ادبیات دری و فارسی، «لنډۍ» معادل «دوبیتی» است — یعنی شعری کوتاه در دو مصرع (بیت) که معمولاً احساس، عشق، درد، یا اندیشهای ژرف را با واژههای ساده و مردمی بیان میکند.
لنډۍ آن روشنی از ادبیات مردمی پشتو است که از تاریکی قرنها بیرون آمده و آینهٔ روح زن پشتون شمرده میشود. زن پشتون، چه در قریه باشد و چه در شهر، لنډۍ را صادقانهترین وسیله برای بیان احساس خود میداند. از همین رو، لنډۍ تنها یک قالب شعری نیست، بلکه اعلان آزادی زبان، ذهن و روح زن پشتون است.
در ادبیات دری، «لنډۍ» معادل «دوبیتی» است، یعنی شعری کوتاه در دو مصرع (بیت) که معمولاً احساس، عشق، درد، یا اندیشهای ژرف را با واژههای ساده و مردمی بیان میکند.
لنډۍ همچنین درد پنهان زنان پشتون را بازتاب میدهد؛ آن احساس عمیقی که نمیتوان با زبان گفت، اما در نغمههای لنډی میتوان شنید. چنانکه گودر)چشمهٔ دهکده) زمانی جای خنده، عشق و رازهای دختران بود، امروز لنډی همان رازهای ناگفتهٔ زنان را در زبانی شاعرانه ثبت میکند.
زنان پشتون که با محدودیتهای اجتماعی، ممنوعیت رفتوآمد و سختیهای زندگی روبهرو هستند، آرزوها و دردهای خود را به لنډی میسپارند. هر زخم دل، هر آرزوی ناگفته و هر داستان پنهان در قالب لنډی با دلهای مردم شریک میشود.
در این برنامه، بخش پرباری از ادبیات پشتو، لنډی بررسی شده و احساسات و صدای درونی زنان پشتون از نگاه این اشعار تحلیل گردیده است.
برای دیدن برنامهٔ کامل، به کانال یوتیوب تلویزیون وصال مراجعه کنید!
Views: 2
