دو سال حکومت طالبان و ادامه محرومیت دختران از آموزش

اعلاميه کمپاين ملی آموزش دختران

دو سال حکومت طالبان وادامه محرومیت دختران از آموزش

۱۴۰۲/۵/۲۷

۲۴ اسد مطابق ۱۵ اگست حکمرانی طالبان دوساله شد. امید های زيادی وجود داشت که شاید آن امر « ثانی!؟ » خيالی و آرمانی بالاخره از قید گروگان گیری رهایی يابد و در های آموزش، دانش و روشنایی دوباره بروی دختران باز شود، اما طوری به نظر می رسد که  امر ثانی تنها ترفندی است برای غافل کردن ملت از حقوق انسانی و اسلامی دختران شان.

در دو سال گذشته بهانه های مختلف و متناقضی برای ممنوعیت آموزش دختران ابداع شد. اگرچه ملت به غیرمنطقی بودن و نادرستی این بهانه ها مطمئن بود، اما همچنان امیدوار بود که به زمامداران مخالف علم و دانش قناعت داده شود که دوباره درهای بسته مکاتب و پوهنتونها را بگشایند. متأسفانه قدرت تصمیم گیری حکومت طالبان از طرف چند نفر به گرو گرفته شده است و می بینیم که نه تنها در های مکاتب باز نشد، بلکه در های پوهنتون ها و کورس های آموزشی نيز بروی دختران بسته شد و بیم آن می رود که محدودیت های بیشتری در راه باشد.

تاریخ گواه آنست، هر باری که در افغانستان فرصت های استقلال و توسعه فراهم شده، بلافاصله توطئه های علیه استقلال ما نیز شدت گرفته و اولتر از همه  نهادهای علمی و آموزشی ما را آماج قرار داده است. در دو سال اخیر، دشمنی با علوم عصری و به ویژه آموزش دختران، سلسله همین توطئه های است که علیه استقلال، رفاه و توسعه کشور به صورت عمدی و یا ناآگاهانه آغاز شده است.

ما به صراحت اعلام می کنیم که محدودیت های آموزشی بروی دختران افغان زمین نه تنها ديگر قابل قبول و تحمل نیست، بلکه از این پس آن را نقض آشکار منافع ملی افغانستان و حقوق افغانها می دانیم و به عنوان یک وجیبه ملی در مقابل آن می ايستيم. ما بر همه هموطنان بویژه علمای جید دینی، بزرگان معزز قومی و منورین میهن دوست صدا می زنیم که برای دفاع از استقلال، آبادانی و منافع ملی کشور دست به دست هم بدهند و صدای خود را برای احقاق حقوق فرزندانشان بلند کنند.

حکومت طالبان دختران را به نام و بهانه اسلام از آموزش منع می کند. ما از همه مراجع تقلید جهان اسلام می‌خواهیم که اگر حکمی در این مورد هست که ما از آن بی‌خبریم، لطفاً ما و کل جهان اسلام را از این حکم آگاه کنند؛ اما اگر اینطور نیست، پس جهان اسلام را بايد از این شرم و ننگ نجات دهد. متأسفانه صدها هزار افغان تسلیم رنج های مهاجرت می شوند زیرا دخترانشان عمداً از حقوق انسانی و اسلامی خود محروم شده اند. ما صريحاً می گوییم که مسئولیت مستقیم هر نوع مصیبت این خانواده های مسلمان مستقماً بر عهده طالبان و سپس علمای جهان اسلام است.

ما همچنین به جامعه جهانی اذعان می کنيم که افغان ها نیز اعضای خانواده بشری اند و مستحق يک زندگی انسانی و مرفه هستند. جهل و نادانی نه تنها عرصه زندگی را برای افغان ها سخت می کند، بلکه جهان را با خطرات جدی مواجه خواهد کرد. ما از جامعه جهانی می خواهیم که به بی تفاوتی خود نسبت به حقوق افغان ها پایان دهد و اقداماتی جدی را برای تأمین و تضمین حقوق آنها اتخاذ کند.

و ما علينا الاالبلاغ المبين

Views: 16