رهنمودهایی در مورد اجارۀ خانه در آیالات متحده

معرفی موضوع:

سال‌ها می‌شود که افغان‌ها از طریق ویزۀ خاص مهاجرت (اس‌آی‌وی) یا کیس‌های مهاجرتی «یوان‌اچ‌سی‎آر» به امریکا می‌روند؛ اما از نزدیک به دو سال گذشته به این‌سو، حدود صدهزار افغان از طریق تخلیه یا ویزه‌های بشردوستانه به امریکا آمده‌اند و این روند ورود افغان‌ها از طریق هر دو پروسه همچنان ادامه دارد.

برای پناه‌جویان تازه وارد به امریکا علاوه بر امتیازات دیگر، توسط مؤسسات غیردولتی «اسکان مجدد» خانه‌های موقت به کرایه گرفته می‌شود، این خانه‌ها که اکثر آن اپارتمان‌های دو، سه و چهار اتاقه است، در مناطقی به کرایه گرفته می‌شود که ارزان و یا در نزدیکی ادارات غیردولتی قرار داشته باشد تا بتوانند به راحتی با آن‌ها تماس بگیرند، اما زمانی که امتیازات از سوی ادارات اسکان مجدد متوقف شود، سپس پناهندگان به خواست خود شان خانه‌ها را به کرایه می‌گیرند؛ در این صورت آنان خودشان  مکان، منطقه و خانه را انتخاب می‌کنند؛ زیرا کرایۀ خانه را خودشان پرداخت می‌کنند.

در این مقاله تلاش شده‌ تا معلوماتی را در مورد شرایط و به اجاره گرفتن خانه با پناهنده‌گان تازه وارد ارایه کنیم.

رهنمودهایی در مورد اجازۀ خانه:

خانه‌های کرایی در امریکا هنوزهم کمیاب است و یافتن خانۀ ارزان بیسار دشوار است؛ خانۀ ارزان عموماً به خانۀ گفته می‌شود که بیش از ۳۰ درصد عاید شما که تاهنوز تکس آن را پرداخت نکردید، در کرایۀ ماهانه هزینه نشود.

حتا اگر خانه‌ها کمیاب هم نباشد، به کرایه گرفتن خانه یا آپارتمان در امریکا دشوار است؛ چون به طور عموم وقتی خانه را به کرایه می‌گیرید باید سابقه کریدیت، ثبوت کار، سابقۀ به کرایه گرفتن خانه و برخی مدارک دیگری نیز باید داشته باشید که بر اساس آن شما یک کرایه‌دار خوب معرفی شده‌اید.

افرادی که تازه وارد ایالات متحده شده‌ باشند و واجد شرایط اسکان مجدد از طریق برنامۀ پذیرش پناهندگان ایالات متحده (USRAP) نیستند، ممکن بتوانند برای مدتی در کنار اعضای خانواده یا دوستان خود بمانند تا بتواند وظیفه پیدا کند و سابقۀ کردیت وی ایجاد شود.

وقتی که به دنبال کرایۀ کردن خانه هستید، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

۱- تحقیق کنید و جامعۀ جدید خود را بشناسید، مناطقی را که خانه‌ها در آن ارزان است شناسایی کنید. از طریق لینک ذیل در کالکولیتر یا حساب ماشین بررسی کنید تا از هزینه‌ها در مناطق مختلف آگاه شوید:

https://livingwage.mit.edu/

۲- با ادارۀ اسکان مجدد محل در تماس شوید؛ ممکن آنان برنامه‌یی را داشته باشند که در صورت نیاز در پیدا کردن خانه با پناهندگان تازه وارد کمک کنند.

۳- منابع خانه‌های رایگان ‎دولتی را پیدا کنید و بدانید که ممکن شما واجد شرایط آن باشید. می‌توانید چنین منابعی را از شاروالی‌ها، کاونتیان‌ها و مسؤولین مراکز اجارۀ خانه‌های عامه دریابید.

همچنین می‌توانید چنین منابعی را در وب‌سایت مسکن و  شهرسازی (HUD) دریابید.

https://www.hud.gov/states

وقتی روی لینک کلیک کردید، سپس یک ایالت را در آیالات متحده انتخاب و روی آن کلیک نموده و بعدا برای کرایه کمک دریافت کنید یا روی Get Rental Help کلیک نموده تا خانه‌های ارزان را پیدا کنید.

۴- از مالک خانه بپرسید، اگر بخواهید نشان دهید که شما یک اجارۀ کننده خوبی هستید، راه‌های دیگری نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، برخی از مکان‌ها ممکن است برای کرایه گرفتن خانه به جای اسناد ثبوت کار، تنها آفرلیتر کارمند هم بپذیرند و یا هم کوساینر یا ضمانت کننده برای به کرابه گرفتن خانه بپذیرند. کوساینر یا ضمانت کننده و یا کرانتر به فری اطلاق می‌شود که اگر کرایه نشین تواند پرداخت گرایه نداشته باشد، پس ضمانت کننده باید کرایه بپردازد.

۵- اگر می‌توانید، تنها یک اتاق را در آپارتمان به کرایه بگیرید؛ این ممکن ارزان باشد و سابقه کردیت شما را هم بررسی نکنند. هنگام جستجوی خانه از وب‌سایت‌ها و پلتفارم‌های تأیید نشده خودداری کنید. مانند وب سایت‌هایی مانند فیسبوک ماکیت پلیس و کریگر لیست؛ برای دریافت خانه‌های بهتر و ارزان از وب سایت‌ها و پلتفارم‌های قابل اعتماد استفاده کنید.

۶- همیشه از قضاوت خوبی استفاده کنید در جایی که خانه کرایه می‌کنید و یا با کس دیگری یک اتاق مشترک می‌گیرید، قبل از این که پول پرداخت کنید، در ابتدا اطمینان حاصل کنید که شما در آن مصئون هستید و زنده‌کی در آن قابل قبول است یا خبر.

همچنان، خود را در برابر کلاهبرداران به‌نام کرایه دهنده‌گان مسکن یا خانه نگهدارید (مثل برخی تلبیغات  دروغین که می‌گویند خانه‌ها ارزان است یا قبل از دیدن خانه از شما پول می‌خواهند یا به شما می‌گویند خانه را اجاره کنید و در نهایت خانه به نام شما و از شما خواهد شد و غیره…) تا زمانی که مطمئن نشدید که واقعاً با شخصی که مسئول اجارۀ خانه است در تماس هستید، به کسی پول ندهید. اگر در زمینۀ به کرایه گرفتن خانه قربانی جنایت هستید یا هم مالک خانه آزار و اذیت تان می‌کند، با شمارۀ 911 تماس بگیرید و گزارش دهید.

انواع خانه‌های کرایی در امریکا:

در یافت نمودن خانۀ ارزان در ایالات متحدۀ امریکا کارآسان نیست، پس به‌همین خاطر دانستن به اساسات گرفتن خانه کرایی ممکن در دریافت نمودن خانه با شما کمک کند، انواع خانه‌های کرایی در امریکا قرار ذیل می‌باشد:

یافتن خانۀ ارزان در ایالات متحده کار آسانی نیست، بنابراین دانستن در مورد شرایط اجارۀ خانه ممکن  به شما در جستجوی خانه کمک کند. انواع عمدۀ خانۀ کرایی یا اجاره‌یی در آمریکا به طور ذیل است:

الف: ساختمان های با ۶ تا ۱۲ و یا حتا بیش از ۱۰۰ آپارتمان:

ب: خانه‌هایی که به دو یا چند اپارتمان تقسیم شده باشد (مانند خانه‌های دو آپارتمانی یا دوپلکس، سه آپارتمانی یا تریپلکس یا چند آپارتمانی)

ج: هوتل‌ها که شامل هوتل‌هایی نیز می‌شود که دارای آشپزخانۀ کوچک و بخش نشیمن می‌باشد.

یافتن هر نوع خانه‌های کرایی بستگی به موقعیت دارد؛ به عنوان مثال، در شهرهای بزرگ اغلب ممکن است آپارتمان‌هایی برای اجاره پیدا کنید، و در خارج از شهرها ممکن  ترکیبی از آپارتمان‌ها و خانه‌ها را در یابید.

معلومات در مورد یافتن خانه:

وقتی شما خانه‌یی را به کرایه می‌گیرید، مبلغی را که هر ماه روی آن توافق کرده‌اید به مالک یا مسؤول جایداد می‌پردازید. به طور مجموعی در قرارداد اجارۀ خانه نوشته می‌شود و سپس امضا می‌گردد، به این پروسه به‌نام قرارداد خانه یا lease یاد می‌شود.

قرارداد خانه به شما این تضمین را می‌دهد که در بدل پول برای مدت مشخص (عموما یک سال) می‌توانید در خانه زندگی کنید. برخی اماکن دیگر کرایی مانند هوتل‌ها را می‌توان برای مدت کوتاهی به کرایه گرفت. (شما روزانه، هفتگی یا ماهانه پول کرایه را پرداخت می‌کنید.)

اجارۀ کوتاه مدت ممکن برای یک دورۀ انتقالی باشد تا بتوانید برای درازمدت برای خود خانۀ کرایی را پیدا کنید و قرارداد خود را امضا نمایید. برای معلومات بیشتر در مورد اجارۀ خانه و قراردادها، به صفحۀ مرکز راهنمایی زیر مراجعه کنید:

https://www.settlein.support/hc/ps/articles/7565895015069

قیمت‌ خانه‌های کرایی:

قیمت بازار: قیمت کرایۀ خانه یا آپارتمانی بر اساس تقاضای مردم از سوی مالکان خانه‌ها تعیین می‌شود که به آن قیمت بازار می‌گوید. قیمت کرایۀ بازار با توجه به موقعیت متفاوت است و به طور عمومی بسیار بالا می‌باشد.

خانه‌های با عاید مخلوط: به مسکن‌هایی اطلاق می‌شود که دارای آپارتمان به قیمت بازار است و همچنین دارای آپارتمان‌هایی می‌باشد که برای برخی از خانواده‌ها بر اساس شرایط خاصی نسبت به خانه‌های معمولی اجارۀ بها را کاهش داده‌اند که به نسبت موقعیت مکانی با یکدیگر متفاوت است. در دسترس بودن چنین خانه‌ها محدود است و در هر شهر یافت نمی‌شود، با وجود اینکه تقاضا برای چنین خانه‌ها زیاد نیز باشد. زیرا چنین خانه‌ها در نزدیکی دکان‌ها، مکاتب، کلینیک‌ها و ترانسپورت عامه قرار دارد.

خانه‌های حکومتی یا عامه: به خانه‌هایی گفته می‌شود که پول آن از سوی حکومت محلی فدرال پرداخت می‌گردد، تا برای مردمی که زیر خط فقر قرار دارند، با قیمت ارزان خانۀ کرایی را فراهم سازد. چنین خانه‌ها بر اساس فیصدی عاید داده می‌شود و برای یافتن همچو خانه‌ها باید همیشه انتظار بکشید که عموماً در دسترس پناهنده‌گان و افراد تازه وارد قرار نمی‌گیرد.

خانه‌های سکشن ۸: خانه­های سکشن ۸ که به­نام  Housing Choice Voucher Program نیز شناخته می شود، چنین خانه­ها از سوی دولت فدرال حمایت مالی نیز دریافت می­کند و دولت به مالک خانه پول می­دهد تا خانه را به قیمت ارزان به افراد مختص به کرایه دهد. چنین خانه­ها به افرادی داده می­شود که توان مالی ندارند و شرایط فقر را داشته باشند.

در ایالت متحدۀ امریکا خانه‌های انگشت‌شماری به گرایه داده می‌شود (ستدیوها، اتاق خواب ندارد، تنها یک اتاق دارد که در آن آشپزخانه و اتاق نشیمن وجود دارد، برای افراد مجرد، زن و شوهر یک خانۀ مناسب شده می­تواند.)

شما باید این را هم بدانید، که دولت قوانین محلی و محدودیت­هایی را در مورد بودوباش افراد در خانه‌ها  دارد.

به یاد داشته باشید که امریکا با کمبود خانه‌ها با کرایۀ کم روبرو است، پس زمانی که در جستجوی خانه هستید، باید به گونۀ واقعبینانه و دوامدار جستجو کنید؛ از ادارۀ اسکان مجدد تمام کمک‌ها را  دریافت کنید یا از گروه‌های جامعه و سایر دوستان کمک بخواهید.

آگاهی از قوانین کرایه در هنگام به کرایه گرفتن خانه:

اجاره یا به کرایه گرفتن به قراردادی گفته می‌شود که شما با صاحب ملکیت روی آن توافق می‌کنید؛ پیش از این که قرارداد را امضا کنید، لازم است تا به­گونۀ واضیح و روشن بدانید که در اجارۀ یا قرارداد شما چه نوشته شده‌است و مسوولیت‌ها و حقوق تان در جریان سکونت و بودوباش چه است. در زبان اجاره با شما کرایه نشین یا Tenant گفته می‌شود و کسی که برای شما خانه را به کرایه می‌دهد مالک خانه یا Landlord است.

مدت کرایه:

اسناد کرایه مشخص می‌کند که تا چه مدت می‌توانید در آپارتمان یا خانه زنده‌گی کنید؛ مدت اجاره عموماٌ یک سال است؛ اسناد کرایه به شما تاریخ کوچ کردن و خروج را مشخص می‌کند. در قرارداد کرایۀ خانه یک ساله باید به مدت ۱۲ ماه هر ماه کرایه را پرداخت کنید. اسناد کرایه مشخص می‌کند که چه مدت قبل از پایان مدت کرایه باید به صاحب‌خانه اطلاع دهید که شما خانه را ترک می‌کنید یا برای تمدید درخواست می‌دهید؛ این کار معمولاً باید ۳۰ تا ۹۰ روز قبل از پایان کرایه انجام شود.

اگر می‌خواهید قبل از پایان قرارداد خانه را ترک کنید، ممکن جریمه و یا برای تمام ماه‌های باقی مانده کرایه بپردازید. اگر می‌خواهید قرارداد را تمدید کنید، ممکن کرایه تا قرارداد بعدی افزایش یابد. مقدار پول به صاحب‌ خانه شما تعلق دارد و یا به لایحه آن منطقه و صاحب‌ خانه هر دوی آن، جایی که شما خانه را به کرایه گیرید، بستگی دارد.

کرایه:

اسناد کرایه در برگیرندۀ معلومات در مورد قواعد کرایه بوده و نیز نشان خواهد داد که موعد پرداخت کرایه هر ماه چقدر است  و در صورت تاخیر باید چقدر جریمه شوید.

تضمین یا پیش پرداخت، کرایۀ اول و آخر: پول  تضمین یا پیش پرداخت پولی است که توسط صاحب ‌خانه در بانک نگهداری می‌شود. این پول پس از خروج از خانه در حالی که خانه صفا و آسیبی ندیده باشد به صاحب خانه برگردانده می‌شود.

اسناد کرایه مبلغ پیش پرداخت را برای شما مشخص خواهد کرد که معمولاً معادل کرایه یک ماه و گاهی بیشتر از کرایه یک ماه می‌باشد. وقتی قرارداد تمام شد، صاحب‌ خانه از منزل خود دیدن و بررسی خواهد کرد؛ اگر چیزی در خانه خراب شده باشد، هزینه آن از پیش پرداخت شما کسر می‌شود و مبلغ باقی مانده برگردانده می‌شود. توصیه می‌شود در هنگام ورود و خروج از منزل تمامی معلومات را به گونٖ‌مستند با خود داشته باشید، از خانه عکس بگیرید و وضعیت آن را عکاسی کنید. علاوه بر پیش پرداخت، اغلب باید کرایه ماه اول و آخر را پیش پرداخت کنید.

تعداد افراد ساکن در خانۀ کرایی:

قرارداد کرایه همچنان ممکن به شما در مورد محدودیت‌های افراد ساکن در خانه نیز معلومات دهد؛ تعداد ساکنین در مدت بودوباش نباید بیشتر از آنچه که در قرارداد ذکر شده‎‌است، باشد.

برق، گاز و آب:

همچنان در قرارداد کرایه ذکر شده‌است که شما مسوول پرداخت کدام مصارف از قبیل برق، گاز، آب و غیره هستید. برخی از خانه‌های کرایی ممکن یک یا چند مورد از آنها شامل کرایه باشد؛ در برخی موارد ممکن از شما خواسته شود که تمام هزینه‌ها را پرداخت کنید. بسیار مهم است که بدانید وضعیت گرم کردن و سرد ساختن خانه کرایی شما چگونه است؛ کرایه­دار قبلی، صاحب ‌خانه یا شرکت برق و گاز ممکن میانگین ماهانۀ هزینۀ یک خانه را به شما بگوید.

سایر هزینه‌ها:

گاهی اوقات ممکن قرارداد کرایه واضح سازد که شما چه مسوولیتی در قبال سایر هزینه‌ها دارید؛ به عنوان مثال، زباله، آب، برف­پاکی، اصلاح و درو کردن چمن. چنین هزینه‌هایی چندان مروج نیست، اما در صورت درخواست، باید تمام آن در قرارداد نوشته شده باشد. به عنوان یک کرایه نشین می‌توانید با پول بسیار کم خانه را نیز بیمه کنید.

قواعد:

قواعد به قوانین نوشته شده در قرارداد گفته می­شود به ویژه مقررات خاصی که مالک خانه انتظار تعقیب و رعایت آن از سوی کرایه نشین دارد. این ممکن است شامل مسوولیت­های کلی مانند پاک نگهداشتن محیط خانه، عدم ایجاد سر و صدای زیاد، صرفه جویی در انرژی، عدم نگهداری حیوانات خانگی، عدم ایجاد تغییر در آپارتمان، اجاره نکردن آن به شخص دیگری و یا عدم نصب آنتن تلویزیون بالای بام؛ بسیار مهم است که تمام صفحات قرارداد را بخوانید و بفهمید چه کارهایی مجاز و چه کارهایی مجاز نیست و در صورت موافقت با همه شرایط، اجازه زندگی در خانه را خواهید داشت.

اخراج از خانه (Eviction):

تخلیه یک پروسۀ قانونی است که توسط صاحب خانه صورت می­گیرد. صاحب خانه به شما می­گوید که خانه را ترک یا تخلیه کنید و راهی را برای پایان دادن قرارداد اجاره هموار می­سازد. شما ممکن است نامۀ تخلیه را از طریق پست دریافت کنید یا یک شخص منصوب ممکن آن را برای شما بیاورد. اگر شما  اخراج شوید، این کار وقتی خانه دیگری را در آینده به کرایه می­گیرید، تاثیر خود را دارد.

عدم پرداخت کرایه بزرگترین عامل بیرون کشیدن از خانه است؛ در بسیاری ایالات‌ اگر شما به موقع کرایه را پرداخت نکنید، پس از نظر قانون مالک خانه باید به شما به طور نوشتاری خبر دهد که چند روز مشخص دارید یا خانه را ترک کنید و یا کرایه را پرداخت کنید؛ اگر در این مورد تصمیم نگیرید پس مالک خانه می­تواند شما را طبق قانون از خانه اخراج کند.

در برخی ایالات دیگر برای بیرون کردن از خانه به هشدار نوشتاری نیاز نیست و مالک خانه در صورت عدم پرداخت کرایه شما را مطابق با قرارداد از خانه خارج کرده می‌تواند؛ برای این در هر ایالتی که زنده‌گی می‌کنید مطابق قرارداد خانه کرایۀ خانه را به موقع باید پرداخت کنید و این نیز مهم است که با مالک خانه همیشه در ارتباط باشید و از هر واقعۀ وی را باخبر بسازید. اگر شما کرایه را به تاخیر می‌اندازید؛ پس مالک خانه را هرچه زودتر در میان بگذارید؛ در چنین وضعیت مالک خانه مجبور نیست که درخواست شما را بپذیرد اما امکان دارد در این زمینه با شما توافق کند.

اگر مقررات نگاشته شده در قرارداد را عملی نکنید پس با خطر اخراج از خانه روبه رو خواهید شد؛ به طور مثال، اگر در قرارداد عدم نگهداری حیوانات ذکر شده باشد، پس شما نیز حیوانات را نگهداری نکنید و یا برخلاف قرارداد افراد اضافی در خانه زنده‌گی نکنید. اگر از قرارداد سرپیچی کردید و از سوی مالک خانه هشدار شفاهی و یا نوشتاری را دریافت نمودید، برای حل آن بلافاصله اقدام کنید.

اگر در فعالیت‌های غیرقانونی دست دارید پس ممکن از خانه اخراج شوید؛ اگر در مورد مشروعیت کدام کار مطمین نیستید، مانند بدست آوردن پول، پس با ادارۀ خدمات اجتماعی خود در تماس شوید و درخواست خود را مطرح کنید.

اگر در معرض خطر اخراج از خانه قرار دارید، فراموش نکنید، بلافاصله دست به کار شوید و رهنمودهای زیر را عملی کنید.

با مالک خانه‌تان رو در رو صحبت کنید و  با وی در مورد راه‌های باقی ماندن در خانه تبادله نظر کنید.

اگر نتوانستید راه­حلی را در گفتگوی رو در رو با مالک خانه دریابید، بلافاصله درخواست کمک قانونی کنید. اگر با ادارۀ اسکان مجدد در تماس هستید پس این اداره می‌تواند شما را به ارگان‌های محلی معرفی کند و کمک قانونی ارزان و رایگان را برای شما فراهم کند. اگر با ادارۀ اسکان مجدد در تماس نیستید پس این منابع ممکن با شما در زمینۀ دریافت کمک با مصرف کم و یا رایگان همکاری کند.

به عنوان یک کرایه‌دار مسوولیت‌پذیر شما نیز حق دارید؛ هیچ کسی شما را از خانه اخراج کرده نمی‌تواند، در صورتیکه مطابق اصول قرارداد کرایه را پرداخت کنید، در صورت شکایت بی‌مورد مالک خانه، یا درخواست خلاف قرارداد و یا فشار بی­موردی که دلیل موجه نداشته باشد، از وکیل درخواست کمک قانونی کنید تا با مالک خانه دعوا کند و تا اتمام قرارداد در خانه بمانید.

یادآوری: این مقاله با استفاده از وب‌سایت ادارۀ ستیل ان (Settle In) ترتیب شده‌است.

Views: 198