شمار زیادی از دختران بالاتر از صنف ششم و محصلین پوهنتون‌ها در آستانۀ سومین سالگرد حاکمیت دوبارۀ طالبان، از حکومت سرپرست می‌خواهند تا دروازه‌های مراکز تعلیمی و تحصیلی به‌روی شان باز و زمینۀ آموزش مطابق با شریعت اسلامی را برای آنان مساعد کند.
با حاکمیت دوبارۀ طالبان در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰ در کشور، آموزش‌های دختران بالاتر از صنف ششم مکاتب به حالت تعلیق درآورده شد و سپس در ۲۹ قوس همان سال به تمامی پوهنتون‌های دولتی و خصوصی دستور داده شد که تحصیل دختران و زنان را تا امر ثانی متوقف کنند.
مقام‌های طالبان در آن زمان اعلام کرده بودند که روی طرحی برای این موضوع در حال کار هستند و پس از تکمیل آن، اجازۀ ادامۀ تحصیل برای دختران در مکاتب و پوهنتون‌ها صادر خواهد شد؛ اما این طرح هنوز به مرحلۀ اجرا در نیامده است.
دختران بالاتر از صنف ششم: زمینۀ آموزش مطابق با شریعت برای ما مساعد گردد
راضیه ولایتی، متعلم صنف دهم مکتب لیسۀ چهل دختران شهر کابل می‌گوید که سه سال از بسته ماندن مکاتب می‌گذرد و هنوز هم از بازگشایی آن خبری نیست، در این مدت با مشکلات روحی و روانی دچار شده‌است.
اما گفت که در این سه سال دروس مکتب را در خانه خوانده و امیدوار به بازگشایی مکاتب می‌باشد.
او گفت: «هرشب که می‌خوابم به امید از اینکه شاید فردا دروازه‌های مکتب به‌روی ما باز شود و بتوانیم که دوباره درس بخوانیم.»
موصوف از رهبری طالبان می‌خواهد: «قبلا هم ما با رعایت حجاب اسلامی به دروس خود حاضر می‌شدیم و فعلا هم با حجاب حاضر خواهیم شد؛ از برادران خود می‌خواهیم که دوباره دروازه‌های مکاتب را به‌روی ما باز کنند، ما می‌خواهیم که به درس‌های خود ادامه بدهیم و در کنار خواهران و برادران دیگر کشورهای اسلامی پیشرفت کنیم و نگذارند که هیچ خانواده بخاطر تعلیم و تحصیل دختران شان در ملک‌های بیگانه سرگردان شوند.»
در همین حال، ثریا وکیل‌زاده که متعلم صنف دهم یکی از لیسه‌های شهر کابل بود گفت، قبل از پیروزی طالبان در صنف دهم مشغول تحصیل بود و اگر دروس‌شان متوقف نمی‌شد، اکنون از لیسه فارغ می‌شد و حتی تحصیلات عالی را نیز آغاز می‌کرد.
وی با اشاره به سه سالگی پیروزی طالبان گفت: «خواست مه از رهبری این‌است که دروازۀ مکتب‌ها را به‌روی ما باز کند، ما می‌خواهیم مکتب بریم، درس بخوانیم و برای کشور خود مفید واقع شویم، به فضل خداوند که ما همه مسلمان هستیم و در کشور اسلامی زنده‌گی می‌کنیم، حجاب داشتیم، داریم و خواهیم داشت… .»
برخی محصلین دختر نیز خواستار بازگشایی پوهنتون‌ها هستند
سما یعقوبی که محصل سال سوم پوهنځی کمپیوترساینس پوهنتون کابل بود گفت، با متوقف شدن دروس پوهنتون‌ها، اکثر دختران به‌شمول او نسبت به آیندۀ شان ناامید شده بودند و با گذشت هر روز افسرده‌تر می‌شوند.
وی که امیدوار است، روزی برسد دروازه‌های پوهنتون‌ها و مکاتب دوباره به‌روی دختران باز شود، می‌گوید: «خواستم همین است که دوباره دروازه‌های پوهنتون‌ها را به‌روی ما باز کنند تا دوباره به تحصیل خود ادامه بدهیم، شکر الحمدالله مسلمان هستیم، قبلا هم حجاب داشتیم، حالی هم داریم، مه می‌خواهم که دروازه‌های پوهنتون و مکاتب را باز کنند … این را هر دختر مسلمان می‌داند که حجاب هیچ‌وقت مانع رسیدن به اهداف ما نمی‌شود، بلکه خودش برای ما یک سپر محکم است.»
موصوف آرزو دارد که تحصیلاتش را به پایان برساند و در آینده کمپنی سافت‌ویر را تاسیس کند.
همچنان، رویا شیرزاد محصل سال دوم پوهنځی حقوق پوهنتون کابل می‌گوید: «سال دوم ما بود که پوهنتون‌ها بسته شد و تاثیرات منفی فراوانی بالای زنده‌گی ما گذاشت، آنقدر ناامید شده بودم و روحا ضربه دیده بودم که حد ندارد.»
اما وی به تشویق والدینش در خانه مضامین پوهنتون را مطالعه و همچنان کورس‌های انگلیسی و کمپیوتر را تعقیب می‌کند.
وی گفت: «همان قسم که بر همه آشکار و هویدا است، ما الحمدالله مسلمان هستیم و در کشور اسلامی زنده‌گی می‌کنیم، قبل از طالبان هم ما با حفظ و رعایت حجاب اسلامی به درس می‌رفتیم و امروز هم می‌خواهیم که حجاب خود را رعایت کنیم، برای ما یک یونیفورم مشخص را تعیین کنند که مطابق شریعت اسلامی باشد، ما دختران افغان مانند دختران سایر کشورهای اسلامی می‌خواهیم با علوم عصری و دینی آراسته شویم.»
این تنها دختران شهر کابل نیستند که خواستار بازگشایی مکاتب و پوهنتون‌ها هستند، بلکه دختران سایر ولایت‌های کشور نیز چنین خواسته‌‌یی از رهبری امارت اسلامی دارند.
آگاهان: باید مقام‌های ا.ا صدای مردم را بشنوند و دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها را به‌روی دختران باز کنند
ثنا‌ءالله صالحی، یک تن از کارشناسان تعلیم و تربیه گفت، توقف سه سالۀ دروس دختران برای سیستم آموزشی مشکلاتی را به وجود آورده و رفع این مشکلات بیش از ده سال زمان می‌برد.
وی تعلیم و تحصیل دختران را ضروری پنداشته و آن را حق آنان می‌داند و می‌گوید: «اگر دختران بی‌سواد می‌مانند، به این معنی است که تمام خانواده بی‌سواد است.»
موصوف می‌گوید که بیشتر خانواده‌ها به دلیل تعلیم و تحصیل دختران شان مجبور به ترک کشور شده‌اند که مهاجرت نیز باعث ایجاد مشکلات می‌گردد؛ زیرا فرزندان آنان با فرهنگ کشور بیگانه و حتی غیرمسلمان تربیه می‌شوند و از دروس دینی نیز دور می‌مانند.
وی ادامۀ متوقف بودن دروس دختران در مراکز تعلیمی و تحصیلی را زیانبار خوانده گفت: «فعلا انستیتیوت‌های صحی باز است، اما اگر از صنف دوازده دختران دیگر فارغ نشوند، چند سال بعد بخش علوم صحی هم بسته می‌شود، بخاطری که فارغ صنف دوازه نباشد، به انستیتیوت‌ها از کدام طریق برود و اگر فارغ صنف دوازدهم نباشد، ما در آینده یک داکتر اناث هم نخواهد داشتیم.»
موصوف در پایان گفت، باید مقام‌های طالبان صدای مردم را بشنوند و به این وضعیت خاتمه داده و هرچه زودتر دروازه‌های مراکز تعلیمی و تحصیلی را به‌روی دختران باز کنند.
در عین حال، تفسیر سیاه پوش فعال حقوق زن گفت: «دین مقدس اسلام می‌گوید که علم بالای زن و مرد فرض است و همچنان اولین آیۀ که برای پیغمبر بزرگ اسلام نازل می‌شود «اقرا» است؛ یعنی بخوان و همچنان پیغمبر بزرگ اسلام می‌گوید: از گهواره تا گور دانش بجوی، پس ما می‌دانیم که در دین مقدس اسلام تعلیم و تربیه و علم و دانش خیلی اهمیت بالا دارد، اما نمی‌دانیم که چرا امروز درهای مکاتب و پوهنتون‌ها هنوز هم بسته است.»
وی که می‌گوید، در دین مبارک اسلام برای آموزش زنان کدام محدودیتی وجود ندارد افزود: «پیشنهاد همه مردم افغانستان، خواست همه مردم است که درهای بسته شدۀ مکاتب و پوهنتون‌ها باز شود، دیگر ما دوست نداریم که در محدودیت‌ها قرار بگیریم، به خصوص کسانی که مادرهای فردا استند، دوست نداریم که از حق تعلیم تحصیل دور بانند، قسمی که ما می‌دانیم که اگر یک مرد با تعلیم می‌باشد، فقط خودش را می‌تواند برساند، اما یک زن که با تعلیم و تحصیل می‌باشد، می‌تواند که یک جامعه را برساند.»
وی به تاکید گفت: «به امید اینکه طالبان توجه کند، درهای بسته شدۀ مکاتب و پوهنتون‌ها را باز کند و چیزی که ادعا می‌کند، مطابق به دین مقدس اسلام و مطابق شریعت اسلام باشد؛ چرا که اسلام بالاترین حق و حقوق را به همه بشر به خصوص به زن‌ها و کودک‌ها داده است.»
موصوف ادامۀ این وضعیت را نگران‌کننده توصیف کرد و گفت، بیشتر خانواده‌ها برای اینکه دختران شان از تعلیم و تحصیل دور نشوند، مجبور به ترک وطن شده‌اند.
Views: 11
