فاطمه دختر ده ساله در نیمروز یکی ازده‌ها کودکی که برای اعاشۀ خانواده‌اش روزانه از بین زباله‌ها اشیایی را برای فروش جمع می‌کند، از حکومت سرپرست می‌خواهد که آنان را حمایت کند و زمینۀ رفتن شان به مکتب را فراهم سازد.
روزانه ده‌ها کودک به‌شمول دختران و پسران در کوچه‌ها و پس کوچه‌های شهر زرنج زباله‌گردی می‌کنند، شماری هم برای جمع‌آوری مواد سوخت برای گرم کردن منازل شان در بین زباله‌ها مصروف می‌باشند.
فاطمه ۱۰ ساله یکی از این کودکان در قریۀ سیدآباد شهر زرنج نیز که خریطۀ سفید را بر دوش دارد، مصروف جمع‌آوری مواد سوخت از میان زباله‌ها است.
وی در حالی که به چهار اطرافش نگاه می‌کرد و با عجله مصروف پالیدن زباله‌ها بود، از مقابل شدن با خبرنگار سراسیمه شده و می‌خواست که از ساحه فرار کند، اما پس چند دقیقه بر جایش ایستاد شد و به سوالی مبنی بر این‌که چه چیز مجبورش نموده تا این کار را کند؟ گفت، پدرش معتاد به مواد مخدر می‌باشد و برای تداوی به کمپ تداوی معتادین در ولایت قندهار انتقال شده و در حال حاضر نان‌آور ندارند.
فاطمه مجبور است که برای تامین نفقۀ خانواده‌اش با دو برادر کوچک‌تر از خودش از صبح تا شام در میان زباله‌ها مصروف یافتن اشیایی باشد که بتواند آن را بفروشند و از پول آن چند دانه نان و مقداری بوره خریداری کنند.
وی افزود: «گاهی روزها که داخل کوچه‌ها برای جمع کردن لاک می‌گردم، بچه‌های جوان مرا آزار می‌دهند… یکی دشنام می‌دهد، دیگه می‌گه که دختر کوچه گشت، اما من مجبورم لاک جمع کنم تا نان بخرم به خانه.»
او می‌گوید که روزانه ۱۰۰ افغانی از طریق این کار کمایی می‌کند، از آن چند دانه نان خشک و مقداری بوره خریداری می‌نماید.
فاطمه افزود: «آرزو دارم که مانند دیگر دختران به مکتب بروم و درس بخوانم اما به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌توانم که به مکتب بروم.»
وی از حکومت سرپرست خواست تا آنان را حمایت نموده و زمینۀ رفتن شان به مکتب را فراهم سازد.
اما این تنها فاطمه و برادرانش نیستند که برای سپری کردن شب و روزشان در روی جاده‌ها کار می‌کنند، ده‌ها کودک دیگری نیز هستند که روزانه روی جاده‌های شهر زرنج مصروف پالیدن برخی اشیا در زباله‌ها اند و یا روی سرک‌ها مصروف کار اند.
در همین حال، عبدالکریم ۱۰ ساله باشندۀ دیگر شهر زرنج که پدرش چند سال قبل فوت نموده می‌گوید که مسوولیت تامین نفقۀ خود و خانواده ۵ نفری خود را بر دوش دارد.
موصوف گفت که همه روزه ساعت ۷ صبح از خانه بیرون می‌شود تا ۶ شام روی جاده‌های شهر زرنج در میان زباله‌های کنار سرک‌ها قوطی پیپسی را جمع‌آوری و می‌فروشد، هیزم و کاغذ را برای گرم کردن خانۀ شان می‌آورد.
وی افزود: «از طریق یافتن و فروختن ضایعات از میان زباله‌ها روزانه حدود ۱۵۰ افغانی درآمد دارم، به مادرم میتم.»
عبدالکریم نیز آرزو دارد که مکتب برود و درس بخواند.
او گفت: «من دوست دارم مثل دیگه بچه‌ها لباس خوب داشته باشم، مکتب بروم؛ اما کسی دیگه نیست که کار کند، نان پیدا کند من مجبور استم که کار کنم.»
وی از طالبان خواست که او و سایر کودکان را مورد حمایت قرار دهد و اضافه کرد: «من هم دوست دارم مثل دیگه بچه‌ها زندگی خوب داشته باشم، می‌خواهم مکتب بروم؛ اما یتیم هستم، سرپرست ندارم؛ اگر کار نکنم کی نان بیاره خانه، از دولت می‌خواهم که خانوادۀ مرا کمک کند که من درس بخوانم.»
در عین حال، محمد شفیق ۸ ساله و سلیم ۶ ساله دو برادری که پدر و مادرشان معتاد به مواد مخدر می‌باشند، نیز در میان کودکانی اند که روزانه از بین زباله‌ها اشیایی را جمع‌آوری می‌کنند تا بفروشند.
محمد شفیق گفت: «تمام شهر را پیاده می‌رویم تا دو کیلو لاک جمع کنیم که پول آن ۵۰ افغانی می‌شود و شب بدست پدرم می‌دهم، اگر این کار را نکنیم مارا لت و کوب می‌کند و از خانه بیرون می‌کند، مجبوریم که شب بیرون از خانه بخوابیم.»
سلیم نیز مانند سایر کودکان آرزوی رفتن به مکتب را در دل می پروراند، می‌گوید: «دوست دارم مانند بچه‌های دیگر درس بخوانم، بکس و بوت و کتاب داشته باشم، لباس‌های مقبول داشته باشم، اما پول را که کار می‌کنم فقط شکم ما را سیر می‌کند و گاهی هم گرسنه ایم.»
موصوف نیز خواستار حمایت از سوی حکومت سرپرست می‌باشد و می‌گوید، برای او و سایر کودکانی که چون وی در روی جاده‌ها کار می‌کنند، زمینۀ درس را فراهم کند.
مولوی محمدعمر زبیر، رئیس کار و امور اجتماعی ولایت نیمروز گفت «آن عده از کودکان یتیم، کودکانی که والدین شان معتاد و یا مریض اند یا هم توانائی کار را نداشته و نفقه کودک را پرداخت کرده نمی‌توانند، ریاست کار و امور اجتماعی این کودکان را با همکاری مردم شناسایی نموده و در پرورشگاه تحت مراقبت قرار می‌دهد، تمام امکانات آموزش و پرورش را برای شان مساعد می‌سازد.»
وی افزود که به منظور حمایت از دختران بی‌سرپرست، تصمیم دارند تا دارالایتام دخترانه را نیز ایجاد و ۹۰ تن از همچو دختران را جذب خواهند کرد.
منبع خاطرنشان کرد که ظرفیت دارالایتام پسرانه نیز بلند برده شده و ۱۰۰ تن از پسران بی‌سرپرست را جذب خواهند کرد
او می‌افزاید پروسه جلب و جذب کودکان بی‌سرپرست اعم از دختران و پسران از سطح شهر زرنج و ولسوالی‌های پنجگانۀ نیمروز آغاز گردیده و برای هر ولسوالی ۱۰ الی ۲۰ تن سهمیه داده شده که کارمندان این ریاست هر هفته یک ولسوالی را سروی می‌کنند.
Views: 13
